بهروز قلائی

پژوهش حاضر به منظور بررسی و ارائه مدل علی روابط بین عوامل خانوادگی، محیطی و فردی با تعلل ورزی تحصیلی در دانشجویان دانشگاه های دولتی استان مرکزی و با روش تحلیل مسیر انجام شد. برای این منظور 412 نفر از دانشجویان دانشگاه های دولتی استان مرکزی به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و به پرسشنامه های مقیاس تعلل ورزی عمومی، پرسشنامۀ تعلل ورزی تحصیلی، پرسشنامۀ راهبردهای انگیزشی، پرسشنامه خودتنظیم گری تحصیلی، پرسشنامه کمال گرایی چند بعدی فراست، پرسشنامۀ خودکارآمدی تحصیلی، پرسشنامه سنجش صفات پنج گانه شخصیتی(NEO)، پرسشنامه شیوه های فرزندپروری دیانا بامریند، پرسشنامه ارزش تکلیف درسی و پرسشنامه در کلاس من پاسخ دادند. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 16 و LISREL8.5 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد که مجموع عوامل خانوادگی، عوامل محیطی و عوامل فردی پیش بینی کننده های مناسبی برای تعلل ورزی تحصیلی به حساب می آیند. عوامل خانوادگی هم بطور مستقیم با تعلل ورزی تحصیلی ارتباط دارند و هم بطور غیر مستقیم. در روابط مستقیم از بین عوامل خانوادگی نیز سبک فرزندپروری دموکراتیک بالاترین ضریب تاثیر را روی تعلل ورزی تحصیلی بطور مستقیم دارد. همچنین پس از آن سبک فرزندپروری دیکتاتوری و سبک فرزندپروری سهل گیرانه و در نهایت تعلل ورزی مادر و تعلل ورزی پدر در رده های بعدی قرار دارند. از بین عوامل محیطی نیز ارزش تکلیف درسی رابطه بالاتری با تعلل ورزی تحصیلی دارد و پس از آن جو کلاس در رده بعدی قرار می گیرد. همچنین در بین عوامل فردی بترتیب متغیرهای خودتنظیم گری تحصیلی، انگیزش تحصیلی، کمال گرایی، تعلل ورزی کلی، خودکارآمدی تحصیلی، وظیفه شناسی و نوروزگرایی بیشترین رابطه را با تعلل ورزی تحصیلی نشان دادند. از بین مسیرهای مدل پیشنهادی نیز در تحلیل نهایی مسیرهای بین متغیرهای تعلل مادر و تعلل پدر با تعلل-ورزی تحصیلی به اندازه ای که معنادار محسوب شود نبوده است و از مدل حذف شدند. همچنین رابطه بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه با همه متغیرهای فردی بجز وظیفه شناسی کمتر از 0.3 بود و این مسیرها از مدل حذف شدند. بقیه مسیرها تایید گردیدند.