علی اصغر بهاری

دانشیار

تاریخ به‌روزرسانی: 1403/09/22

علی اصغر بهاری

دامپزشکی / علوم درمانگاهی

پایان‌نامه‌های کارشناسی‌ارشد

  1. مطالعه احتمال باکتریمی بروسلا آبورتوس متعاقب واکسیناسیون گاوهای سیمنتال فلکویه بدون سابقه، با واکسن RB51
    1401
    بروسلا آبورتوس یک باکتری گرم منفی و کوکوباسیل داخل سلولی اختیاری از خانواده بروسلاسه است که عامل بروسلوز گاوی، به عنوان یکی از مهمترین بیماری های دامی می باشد. یکی از راه های اصلی کنترل و پیشگیری از این بیماری، واکسیناسیون است. واکسن RB51 یا IRIBAواکسن اصلی مورد مصرف بر علیه بروسلوز گاوی است. امروزه در ایران واکسیناسیون گوساله های 4 تا 12 ماهه با دُز کامل واکسن (Full Dose IRIBA) RB51 ساخت ایران، حاوی CFU/dose109×34-10 و گوساله های بالای12 ماه و گاوهای بالغ با دُز کاهیده (Reduced Dose IRIBA) حاوی CFU/dose109× 4/3-1 صورت می گیرد. تزریق این واکسن ممکن است با حضور باکتری واکسن در خون (باکتریمی) همراه باشد. هدف از این مطالعه بررسی احتمال و مدت زمان حضور باکتری بروسلا پس از واکسیناسیون با دُزهای کامل و کاهیده در خون گاوهای بالغی است که سابقه واکسیناسیون علیه بروسلوز را نداشتند. در این مطالعه از بین 500 راس گاو ماده بالغ نژاد سیمنتال- فلکویه وارداتی یک شکم زایش و با سن 15/2±2/27 ماه که در طول عمر خود سابقه هیچ واکسیناسیون بروسلوزی را نداشتند، 50 راس به صورت تصادفی، انتخاب و سپس به دو گروه مساوی تقسیم شدند. از روز شروع مطالعه (روز صفر)، دو گروه از گاوهای مذکور تحت تزریق واکسن IRIBA به صورت زیرجلدی قرار گرفتند. به گروه اول واکسن دُز کامل، حاوی CFU/dose109×34-10 و به گروه دوم، واکسن از نوع کاهیده، حاوی CFU/dose109× 4/3-1 تزریق شد و 32 روز بعد به هر دو گروه، واکسن دُز کامل تزریق گردید. پس از شروع مطالعه، خون گاوها در روزهای 3، 7، 14، 21، 28، 35، 42،49، 56 و 64 پس از واکسیناسیون اخذ شد و تمام نمونه ها با آزمون PCR جهت ردیابی ژنوم باکتری بروسلا مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس نمونه هایی که از نظر جنس بروسلا مثبت شدند، با استفاده از پرایمر واکسن RB51 با روش PCR آزمایش شدند. نتایج نشان داد که ژنوم باکتری در خون، پس از واکسیناسیون قابل ردیابی بود. بیشترین فراوانی آن در روز 14 (گروه دُز کامل، 19 راس از 25 راس، برابر 76 درصد و گروه دُز کاهیده، 16 راس از 25 راس، برابر 7/66 درصد) و کمترین فراوانی در روز 7 (گروه دُز کامل2 راس از 25 راس، برابر 8 درصد و گروه دُز کاهیده صفر راس از 25 راس، برابر صفر درصد) و روز 21 (گروه دُز کامل، 1 راس از 24 راس، برابر 2/4 درصد و گروه دُز کاهیده، 2 راس از 23
  2. تعیین ژنوتیپی کلاس های اینتگرون در سویه های سالمونلا تیفی موریوم جدا شده از نمونه های گاو و طیور
    1400
    مقاومت آنتی بیوتیکی یک تهدید جدی جهانی و نگرانی فزاینده برای سلامت انسان، حیوان و محیط زیست محسوب می‎شود و در چند دهه گذشته، به دلیل ظهور، بقاء و گسترش باکتری های مقاوم به چند دارو در میان سالمونلا ها بخصوص سروتیپ تیفی‎موریوم که به عنوان یکی از شایعترین سروتیپ های بیماریزای سالمونلای مشترک بین انسان و دام می باشد، رایج تر شده است. از جمله مکانیسم‎ های کسب مقاومت بر علیه آنتی بیوتیک ها در باکتری‎ها، اینتگرون‎ها هستند. اینتگرون ها، عناصر ژنتیکی متحرک با قابلیت انتقال ژن های مقاومت هستند که به کلاس‎های مختلف تقسیم می‎شوند و در میان آنها بویژه اینتگرون های کلاس I، II و III از اهمیت زیادی برخوردارند. انواع ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی ممکن است بواسطه اینتگرون ها انتقال یابند. بنابراین شناسایی جدایه های حاوی اینتگرون ها، اطلاعات مفید و کاربردی را در مورد میزان و توسعه مقاومت‎های آنتی‎بیوتیکی و استفاده صحیح از آنتی بیوتیک ها ارائه خواهد کرد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ژنوتیپی کلاس‎های مختلف اینتگرون ها در سویه های سالمونلا تیفی موریوم جدا شده از نمونه‎های گاو و طیور بود. در این پژوهش، 53 سویه سالمونلا تیفی موریوم جدا شده از نمونه‎های گوشت مرغ (31 جدایه) و اسهال گوساله (22 جدایه) که در مطالعات پیشین بدست آمده و هویت آن ها به عنوان سالمونلا تیفی موریوم تایید شده بود، مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا جدایه-های مذکور در محیط های کشت باکتریایی احیاء شدند و سپس DNA آن ها با استفاده از روش جوشاندن استخراج شد. در ادامه با استفاده از پرایمر های اختصاصی اینتگرون ها و تکنیک مولتی‎پلکس PCR به جستجوی مولکولی این عناصر ژنتیکی پرداخته شد. طبق نتایج بدست آمده، از مجموع 53 جدایه، 25 جدایه سالمونلا تیفی‎موریوم مرغی دارای اینتگرون‎های کلاس I و یا II بودند، در حالی که 18 جدایه گاوی از این نظر مثبت بودند. بعلاوه، 3 جدایه گاوی و 1 جدایه مرغی، فقط واجد اینتگرون کلاس I و یک جدایه مرغی نیز تنها واجد اینتگرون کلاس II بود. 4 جدایه گاوی و 6 جدایه مرغی نیز واجد هیچ یک از دو اینتگرون مذکور نبودند. همچنین، اینتگرون کلاس III در هیچ یک از جدایه‎های مورد مطالعه شناسایی نشد. نتایج مطالعه حاضر حاکی از فراوانی بسیار بالای ژن‎های اینتگرون های کلاس I و II بود. به طوری که در مجموع بیش از 80 درصد از جد
  3. جستجوی مولکولی ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی (sulI، sulII و bla TEM) بر علیه سولفانامیدها و بتالاکتام ها در سویه های سالمونلا تیفی‎موریوم جدا شده از گاو و مرغ
    1399
    چکیده سالمونلا تیفی‎موریوم یکی از باکتری های بیماریزای مهم در انسان و دام است که منجر به ضرر و زیان اقتصادی فراوانی در صنعت دام و طیور می گردد. بروز مقاومت آنتی بیوتیکی هم اکنون به مشکلی رو به گسترش در میان سویه‎های سالمونلا تبدیل شده و معضلات بهداشتی رو به افزایشی را در کنترل و درمان عفونت های ناشی از این باکتری به وجود آورده است. هدف از مطالعه اخیر، شناسایی ژن های مقاومت به بتالاکتام ها (bla TEM) و سولفانامیدها (sulI و sulII) در تعدادی از سویه های سالمونلا تیفی‎موریوم جدا شده از گاو و مرغ بود. بدین منظور، 53 جدایه سالمونلا تیفی‎موریوم که از نمونه های اسهال گوساله (22 جدایه) و گوشت مرغ (31 جدایه) بدست آمده بود، مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه‎ها با استفاده از روش انتشار دیسک نسبت به 20 آنتی بیوتیک تعیین گردید. در ادامه، پس از استخراج DNA با روش جوشاندن، حضور ژن های مقاومت به بتالاکتام ها (blaTEM) و سولفانامیدها (sulI و sulII) با استفاده از تکنیک مولتی پلکس PCR تعیین گردید. طبق نتایج آزمون حساسیت آنتی‎بیوتیکی، جدایه ها نسبت به آنتی-بیوتیک های تتراسایکلین، کلرامفنیکل، نیتروفورانتوئین و تری‎متوپریم-سولفامتوکسازول مقاومت بالایی نشان دادند. در حالی که نسب به بتالاکتام ها (از جمله سفالوسپورین ها و ایمیپنم) و فلوروکینولون ها حساسیت بالایی مشاهده شد. همچنین نتایج جستجوی ژن های مقاومت نشان داد که ژن های sulI ،sulII و bla TEM به ترتیب در 9/84، 1/15 و 8/3 درصد از جدایه ها وجود داشت. نتایج مطالعه حاضر حاکی از فراوانی بسیار بالای ژن sulI بود و از آنجا که این ژن نقش بسیار مهمی در مقاومت بر علیه سولفانامیدها ایفا می کند، توصیه اکید می شود که در درمان عفونت های ناشی از این باکتری در منطقه از این دسته آنتی‎بیوتیکی استفاده نشود تا از گسترش ژن‎ مقاومت به سایر سویه های باکتریایی جلوگیری شود.
  4. مطالعه وضعیت آلودگی نئوسپورا کانینوم در شتر
    1398
    نئوسپورا کانینوم تک یاخته ای انگلی است که سگ سانان را به عنوان میزبان نهایی و گستره ی بزرگی از پستانداران را به عنوان میزبان واسط آلوده می کند. این انگل به واسطه ی ایجاد سقط جنین و خسارت اقتصادی قابل توجه در گاو شناخته می شود. هر چند شواهد سرولوژیک، آلودگی شترهای یک کوهانه (Camelus dromedarius) را نشان داده است، شواهدی دال بر ایجاد بیماری در این گونه وجود ندارد. از آن جایی که براساس یافته های بیولوژی مولکولی اطلاعاتی در این باره وجود نداشت، این مطالعه با هدف تشخیص انگل در شتر یک کوهانه با استفاده از روش های بیولوژی مولکولی و هیستوپاتولوژی برای شناسایی آلودگی نئوسپورا کانینوم در خون و بافت های تعداد یک صد نفر شتر در ایران طراحی شد. بدین منظور، DNA ژنومی نمونه های خون و بافت های مغز، کبد و گره لنفاوی پورتال استخراج شده و با روش Nested-Polymerase Chain Reaction (Nested-PCR) ارزیابی گردید. به علاوه، مقاطع بافت ها رنگ آمیزی شده و مورد بررسی میکروسکوپی قرار گرفت. نتایج نشان داد که DNA انگل در نمونه های خون، مغز و گره لنفاوی پورتال دو نفر از شترها (2%) وجود دارد. در مطالعه ی هیستوپاتولوژیک، کیست هایی شبیه به نئوسپورا کانینوم در نمونه های مغز شترهایی که با روش PCR مثبت بودند، شناسایی شد. این مطالعه اولین اطلاعات درباره ی تشخیص انگل نئوسپورا کانینوم در شتر یک کوهانه را ارائه می دهد. مطالعات بیولوژی مولکولی بعدی برای دستیابی به اطلاعات اپیدمیولوژیک بیشتر و دینامیک انتقال نئوسپورا کانینوم در شتر ضروری است.
  5. شناسایی عفونت های روده ای سالمونلایی در گاوداری های صنعتی شهرستان همدان در سال 1395
    1396
    اسهال گوساله ها مشکل مهمی است که موجب تحمیل هزینه های درمان، کاهش تولیدات دامی و خسارات اقتصادی فراوان می شود. باکتری های جنس سالمونلا، یکی از عوامل شایع و مهم ایجاد اسهال در گوساله ها می-باشند. مطالعه حاضر با هدف شناسایی باکتری های جنس سالمونلا در نمونه-های مدفوعی گوساله های زیر یک ماه در گاوداری های صنعتی شهرستان همدان انجام شد. جدایه های سالمونلا ابتدا بر اساس خصوصیات کشت و تست-های بیوشیمیایی شامل کشت بر روی محیط هایXLD ، سیمون سیترات آگار، TSI وSIM مورد تشخیص قرار گرفتند. سپس هویت جدایه ها با استفاده از آزمون زنجیره ای پلی مراز (PCR) و با بررسی حضور ژن invA مورد تایید قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، از تعداد 120 نمونه مدفوع جمع آوری شده از 8 گاوداری صنعتی طی نمونه گیری در فصل های بهار، تابستان، پاییز و زمستان سال های 1395-1396، مجموعاً 22 جدایه به عنوان باکتری های جنس سالمونلا شناسایی شدند. نتایج آزمون حساسیت آنتی بیوتیکی این جدایه ها نشان داد که تمامی آنها (100 درصد) نسبت به تعدادی از آنتی بیوتیک های از جمله جنتامایسین، آموکسی سیلین-کلاولانیک اسید، کانامایسین و سیپروفلوکساسین حساس بودند، در حالیکه تمامی جدایه ها (100 درصد) نسبت به آنتی بیوتیک هایی همچون کولیستین و تتراسایکلین مقاوم بودند که با توجه به امکان انتقال ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی به سایر باکتری ها، این مساله می تواند از نظر بهداشت عمومی حائز اهمیت باشد. نتایج مطالعه حاضر بیانگر شیوع نسبتا بالای آلودگی سالمونلایی (33/18 درصد) در گوساله های نمونه گیری شده بود. لذا باتوجه به عوارض ناشی از آلودگی به این باکتری و خسارات اقتصادی متعاقب آن، توصیه می شود جهت پیشگیری و یا کاهش موارد اسهال ناشی از این باکتری، اقداماتی همچون ایمن-سازی گاوهای آبستن برعلیه باکتری سالمونلا، رعایت بیشتر اصول بهداشتی در گاوداری ها و همچنین خوراندن آغوز به میزان کافی و در زمان مناسب به گوساله های تازه متولد شده مورد توجه قرار گیرد. بعلاوه، با توجه به اینکه سالمونلوز یک عفونت زئونوز محسوب می شود و احتمال انتقال باکتری به انسان وجود دارد، شناسایی آلودگی های سالمونلایی در این مطالعه اهمیت بیشتری می یابد.
  6. ارزیابی مقاومت علیه بنزیمیدازول در نماتودهای شیردان گوسفندان کشتار شده در کشتارگاه آمل
    1396
    امروزه مقاومت علیه داروهای ضدانگلی صنعت دامپروری را در جهان تهدید می کند. مقاومت کرم ها در برابر داروهای ضدکرمی عمدتاً به دنبال تغییر در ساختمان گیرنده های دارو، به علت تغییر در ژن هایی که ساختمان گیرندهای هدف داروی ضدانگلی را کنترل می کنند، روی می دهد. گروه بنزیمیدازول از داروهای مهم دامی بر علیه نماتودهای دستگاه گوارش نشخوارکنندگان از جمله گوسفند هستند. تغییر یک نوکلئوتید در کدون 200 ایزوتیپ ژن 1 بتا توبولین سبب جایگزینی اسیدآمینه تیروزین (TAC)با اسید آمینه فنیل آلانین (TTC) و ایجاد فرم مقاوم نماتودهای خانواده تریکوسترونژیلوس در برابر بنزیمیدازول ها می باشد. همونکوس کونتورتوس، تلادورساژیا سیرکومسینکتا و تریکوسترونژیلوس کولوبریفورمیس از جمله نماتودهای دستگاه گوارش به ویژه در شیردان گوسفند هستند که مقاومت علیه داروهای گروه بنزیمیدازول در آن ها گزارش شده است. هدف از مطالعه حاضر ارزیابی مقاومت علیه بنزیمیدازول در نماتودهای شیردان در گوسفندان کشتارشده در کشتارگاه شهرستان آمل با استفاده از روش PCR-RFLP می باشد. از 139 راس گوسفند به صورت تصادفی نمونه گیری انجام شد. پنجاه راس گوسفند دارای آلودگی به نماتودهای شیردان بودند، که از هر شیردان یک کرم جهت آزمایش برداشت گردید. استخراج DNA نمونه ها با استفاده از کیت تجارتی انجام شد. نمونه های ژنوم استخراج شده با روش ارائه شده توسط هامبرت و سیلوستره (2000) آزمایش شدند. از پنجاه نمونه مورد آزمایش، 45 نمونه (90 درصد) نماتود تلادورساژیا سیرکومسینکتا و 5 نمونه (10 درصد) نماتود همونکوس کونتورتوس بودند. نماتود تریکوسترونژیلوس کولوبریفورمیس شناسایی نشد. توزیع آلل های حساسیت و مقاومت نسبت به بنزیمیدازول در 45 نمونه تلادورساژیا سیرکومسینکتا جدا شده به صورت 30 نمونه (67/66 درصد) هموزیگوس حساس (SS)، 14 نمونه (11/31 درصد) هتروزیگوس (RS) و یک نمونه (22/2 درصد) هموزیگوس مقاوم (RR) و در مورد 5 نمونه همونکوس کونتورتوس جدا شده به صورت 3 نمونه (60 درصد) هموزیگوس حساس (SS) و 2 نمونه (40 درصد) هتروزیگوس (RS) بود. نتیجه گیری کلی این مطالعه نشان می دهد که مقاومت علیه بنزیمیدازول در گوسفندان شمال ایران در حال شکل گیری می باشد لذا پایش مداوم وضعیت مقاومت علیه داروهای ضدانگل رایج در این منطقه، و بر این اساس استفاده متناوب از داروها و روش های اپیدمیولوژیک ج
  7. جستجوی مولکولی عفونت های مایکوپلاسمایی در نمونه های شیر مخزن گاوداری های صنعتی استان همدان
    1395
    مایکوپلاسماها کوچک ترین باکتری های هستند که دیواره سلولی ندارند و این ویژگی باعث شده از دیگر باکتر ی ها متمایز شوند و به لحاظ اندازه بسیار کوچکشان و مشکلاتی که در زمینه کشت و جداسازی آن ها وجود دارد، کمتر مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته اند. مایکوپلاسماها به عنوان سومین عامل ورم پستان مسری پس از استافیلوکوکوس اورئوس و استرپتوکوکوس آگالاکتیه مطرح هستند. ورم پستان گاو، شایع ترین و پرهزینه ترین بیماری است که گله های شیری سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. در بین عوامل ایجادکننده ورم پستان، مایکوپلاسماها که بیشتر به شکل تحت بالینی یا مزمن دام را آلوده می کنند، نسبت به سال های گذشته افزایش یافته اند. بدین جهت در مناطق مختلف دنیا برنامه های خاصی جهت کنترل و پیشگیری از آن ها تدوین شده است. به منظور تعیین وضعیت آلودگی گاوداری های صنعتی استان همدان به عفونت مایکوپلاسمایی، طی سال 1394 از مخازن شیر این گاوداری ها، نمونه گیری به عمل آمد و با روش PCR به جستجوی این عفونت پرداخته شد. نتایج آزمون PCR حاصل از بررسی 125 نمونه شیر مخزن اخذ شده از 31 گاوداری شیری طی چهار مرتبه نمونه گیری، نشان داد که تعداد 19 نمونه (2/15 درصد) به جنس مایکوپلاسما آلوده بودند. از طرف دیگر، با توجه به اینکه مایکوپلاسما بوویس (M. bovis) با حدت بالا در بروز ورم پستان نقش ایفا می کند، نمونه هایی که در آزمون قبل مثبت بودند با استفاده از روش PCR آشیانه ای (Nested PCR) و پرایمرهای اختصاصی گونه بویس مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج این آزمون نیز نشان داد که تعداد 11 نمونه (8/8 درصد) از نمونه های مثبت قبلی به گونه مایکوپلاسما بوویس تعلق داشتند. نتایج این مطالعه حاکی از وجود آلودگی مایکوپلاسمایی (اعم از گونه بوویس و سایر گونه ها) در گاوداری های شیری صنعتی استان همدان می باشد و با توجه به نقش مایکوپلاسماها به ویژه گونه بوویس به عنوان یکی از عوامل مهم ورم پستان واگیردار که باعث کاهش تولید شیر و تغییر کیفیت آن می شود، توصیه می شود تا اقدامات پیشگیرانه و کنترلی مناسبی جهت مبارزه با این عفونت در گاوداری ها اتخاذ گردد.
  8. شناسایی اشرشیاکلی انتروتوکسیژنیک در گاوداری های صنعتی شهرستان همدان
    1395
    اسهال در گوساله ها مشکلی بسیار جدی و مهم است که به واسطه ایجاد مرگ و میر، تحمیل هزینه های درمان و کاهش رشد گوساله ها، یکی از علل مهم خسارات اقتصادی در هر دامداری محسوب می گردد. باکتری اشریشیا کلی انتروتوکسیژنیک (ETEC) یکی از علل مهم و شایع ایجاد کننده اسهال در گوساله های نوزاد می باشد. مهمترین عوامل مرتبط با بیماریزایی باکتری اشریشیا کلی انتروتوکسیژنیک توانایی چسبیدن به انتروسیت ها به خصوص از طریق فیمبریه F5 (K99) و F41 و تولید انتروتوکسین های مختلف به خصوص انتروتوکسین مقاوم به حرارت ST است. این تحقیق با هدف شناسایی اشریشیا کلی های انتروتوکسیژنیک در نمونه های سواب مدفوعی گوساله های زیر یک هفته از گاوداری های صنعتی همدان انجام شد. جدایه های اشریشیا کلی بر اساس خصوصیات کشت و تست های بیوشیمیایی شامل رنگ آمیزی گرم، تست اکسیداز، کشت بر روی محیط های مک کانکی آگار، سیمون سیترات آگار، EMB،TSI ، SIM و MRVP مورد تشخیص و تایید قرار گرفتند و سپس با استفاده از آزمون زنجیره ای پلی مراز (PCR) حضور ژن های کد کننده F41، F5 و Sta مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده بر پایه آزمون های مرسوم میکروبی و بررسی حضور ژن های کد کننده پروتئین های حدت مذکور، از تعداد 120 نمونه سواب مدفوعی اخذ شده از 8 گاوداری صنعتی طی دو مرحله نمونه گیری در فصل های بهار و تابستان سال 1395، مجموعاً 10 (33/8%) جدایه، دارای ژن های کد کننده انتروتوکسین Sta و فیمبریه هایF5 و یا F41 بودند که به عنوان سویه های ETEC تلقی می شدند. البته از میان این جدایه ها، فقط 7 (83/5%) جدایه، دارای هر سه ژن کد کننده پروتئین های حدت F41، F5 و Sta بودند. همچنین نتایج تست حساسیت آنتی بیوتیکی 10 جدایه ETEC نشان داد که بیشترین حساسیت نسبت به آنتی-بیوتیک های سیپروفلوکساسین (100%)، کوتریموکسازول (100%) و انروفلوکساسین (100%) وجود داشت. در حالی که بیشترین درصد مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی کلاو (100%) و پلی میکسین B (100%) مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه که برای اولین بار در استان همدان صورت گرفته است، نشان می دهد که اسهال ناشی از سویه های ETEC در گوساله های با سن کمتر از یک هفته گاوداری های صنعتی شهرستان همدان وجود دارد و بنابراین توصیه می شود جهت پیشگیری و یا کاهش موارد اسهال ناشی از آلودگی با این باکتری ها، اقدامات م
  9. بررسی چند شکلی ژن kiss1 و ارتباط آن ها با توانایی تولید مثلی در گوسفندان مهربان
    1394
    ژن Kiss1 به عنوان یکی ژن های موثر بر باروری شناخته شده است. در مطالعه حاضر چند شکلی های اگزون و اینترون 1 ژن Kiss1 و ارتباط آن ها با صفت تولید مثلی ( تعداد بره در هر زایش) با کمک روش های چند شکلی فضایی تک رشته ای (SSCP) و توالی یابی DNA در 100 میش نژاد مهربان مورد ارزیابی قرار گرفت. در واکنش زنجیره ای پلی مراز یک قطعه 331 جفت بازی از اگزون 1 و یک قطعه 230جفت بازی از اینترون 1 ژن Kiss1 تکثیر شدند. سه چند شکلی تک نوکلئوتیدی شامل: چند شکلی تک نوکلئوتیدی C→T در جایگاه نوکلئوتیدی 102، G→C در جایگاه نوکلئوتیدی 155 و همچنین چند شکلی تک نوکلئوتیدی در جایگاه نوکلئوتیدی 272 با 4 ژنوتیپ مختلف (چهار الگوی متفاوت SSCP) از اگزون 1 شناسایی شد که منجر به تغییر دو اسید آمینه گردید. همچنین یک چند شکلی تک نوکلئوتیدی G→C در جایگاه نوکلئوتیدی 140 با دو ژنوتیپ (دو الگوی متفاوت SSCP) از اینترون 1 شناسایی شد. تعداد آلل موثر به همراه شاخص شانون و نی نشان داد که گوسفندان نژاد مهربان در همه جایگاه های نوکلئوتیدی در اگزون و اینترون 1 چند شکل بودند در بررسی ارتباط بین ژنوتیپ ها با صفت تولید مثلی تعداد بره در هر زایش ژنوتیپ های مشاهده شده ارتباط معنی داری با تعداد بره در هر زایش نداشتند. نتایج بدست آمده از مطالعه حاضر نشان داد که اگزون و اینترون 1 ژن Kiss1 می توانند برای انتخاب با کمک نشانگر-ها در گوسفندان مهربان مورد توجه قرار گیرند.
  10. بررسی آلودگی به باکتری پاستورلا در قسمت فوقانی دستگاه تنفس گاوهای کشتار شده در کشتارگاه مریوان
    1394
    پاستورلا یکی از عوامل مهم بیماری زای دستگاه تنفسی نشخوارکنندگان بویژه در گاو است. این مطالعه برای ارزیایی حضور باکتری پاستورلا در ناحیه بینی ولوزه در گاوهای کشتارشده به ظاهر سالم به عنوان حامل این باکتری در کشتارگاه دام شهرستان مریوان در منطقه غرب ایران انجام شد. بیماری های سپتی سمی هموراژیک و تب حمل ونقلبه وسیله پاستورلا مولتوسیدا و گاهی اوقات هم مانهمیا همولیتیکا(پیش تر پاستورلا همولیتیکا خوانده می شد) ایجاد می شود.از ابتدای پاییز سال 1392 تا پایان تابستان 1393طی یکسال از بینی ولوزه 184 راس گاو به ظاهر سالم تعداد 368نمونه اخذ شد.نمونه ها پس ازکشت روی محیط بلاد آگار در انکوباتوردر دمای 37 درجه به مدت 24 ساعت قرار داده شدند تا باکتری ها رشد کنند، سپس پرگنه ها دوباره کشت و خالص سازی شدند. باکتری های گرم منفی به وسیله رنگ آمیزی گرم و تست اسنات شناسایی و به دنبال آن برای شناسایی باکتری مشکوک به پاستورلا تست های بیوشیمایی شامل TSI،SIM ، مک کانکی، اوره، اکسیداز و کاتالاز انجام شد و چنانچه نتایج تست های باکتری با کلیدهای تشخصی باکتری شناسی جهت تشخیص پاستورلا همخوانی داشت برای تشخیص گونه باکتری تست های قندی مانیتول، دولسیتول، مالتوز، سوکروز، لاکتوز، گلوکز، سوربیتول، اورنیتین دکربوکسیلاز انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده تنها3 نمونه (7/1درصد) پاستورولا مولتوسیدا تشخیص داده شدند. موارد مثبت از گاوهای ماده دورگ بومی دو ساله ای بودند که در فصل پاییز نمونه گیری شده بودند. بنابر نتایج بدست آمده پیشنهاد می گردد در مطالعات بعدی شرایط فصلی، سنی و نیز اختلاف درجنس دام ها در رابطه با وضعیت حامل پاستورلا مورد توجه بیشتری قرار گیرد.
  11. اثر قرصهای آهسته رهش به عنوان مکمل روی، سلنیوم و کبالت بر عملکرد و برخی فراسنجه های خونی و شکمبه ای در بز نژاد مرخز
    1393
    به پایان نامه مراجعه شود
  12. استفاده از شاخ و برگ فرآروری شده سیب زمینی در تغذیه بره های مهربان
    1391