Khayat Hoda

چکیده: عنصر ترجمه از زمان‌های قدیم در کار روزمرۀ تقریباً همه انسان‌ها حضور داشته و هر روز بر اهمیت و ارزش آن افزوده می‌شود. در این مطالعه، حضور غیرقابل انکار اخلاق در ترجمه نیز از طریق کار تحلیلی میدانی مورد تأکید قرار گرفته است. در واقع، ترجمه به‌عنوان یک مسئله فرهنگی بر زندگی مردم تأثیر می‌گذارد. به‌عنوان مسئولان مسائل فرهنگی، سیاسی و غیره، مترجمان باید به‌طور کامل از اخلاق ترجمه آگاه باشند تا حرفه خود و متونی که ترجمه می‌کنند را تضمین کنند. در واقع، افرادی که متن ترجمه‌شده را می‌خوانند یا گوش می‌دهند باید به مترجم اعتماد کنند و مترجم باید به‌خوبی آموزش‌دیده باشد، به‌طوری‌که دقت و اخلاق اساس این رابطه (بین مخاطب و مترجم) باشد. به‌منظور توسعۀ مهارت‌های حرفه‌ای، اساتید این حوزه باید بر اخلاق در برنامه‌های آموزشی خود تأکید کنند، به‌ویژه در دوره‌های دانشگاهی، و دانشجویان خود را نسبت به این موضوع آگاه کنند. به همین دلیل، خود اساتید نیز باید به اخلاق احترام بگذارند تا این زنجیره قطع نشود و اخلاق از یک ترجمه به ترجمه دیگر منتقل شود و در نتیجه مترجمان ماهر و مسئول تربیت شوند. یک کار اخلاقی و حرفه‌ای زمانی قابل مشاهده است که عناصر ذکرشده در هر ترجمه رعایت شود. توصیه می‌شود که دانشجویان را در مورد مسائل موجود در حرفۀ مترجمی در طول دوره‌های آموزشی یا سمینارهای علمی آگاه کرد. مترجم باید با آگاهی از سبک‌های ادبی،راه را جهت معادل‌سازی هموار سازد. بنابراین، مترجم نباید فرم متن اصلی را اتخاذ کند، بلکه باید از آن الهام بگیرد و در ترجمه شکلی مشابه پیدا کند که تأثیر یکسانی بر خواننده داشته باشد.

چکیده: در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، زبان‌آموزان نه‌تنها به دانش زبانی و مهارت‌های دستوری نیاز دارند، باید توانایی استفاده از زبان موردنظر را در موقعیت‌های اجتماعی و فرهنگیِ خاص نیز داشته باشند. در دنیای امروز که بیش از پیش شاهد رویارویی افراد از فرهنگ‌های مختلف هستیم، آموزش زبان خارجی مبتنی بر رویکرد بینافرهنگی از اهمیت خاصی برخوردار است. طبق این رویکرد، درهرگروهِ انسانی، فرهنگ‌هایی وجود دارد که در تعامل هستند. استفاده از رویکرد بینا‌فرهنگی در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، از یک‌سو به معلمان کمک می‌کند تا شناخت عمیق‎‌تری از زبان‌آموزان داشته باشند و در نتیجه بتوانند آن‌ها را بهتر درک کنند و در نهایت تعامل بهتری با آن‌ها در کلاس درس برقرار کنند؛ از سوی دیگر، به زبان‌آموزان در برقراری ارتباطاتِ بهتر و سازنده‌تر در مدرسه و نیز در جامعه، کمک می‌کند. زبان‌آموز با انجام فعالیت‌های بینافرهنگی و تعامل با دیگران، بیش از پیش به فرهنگ بومی خود نیز علاقه‌مند شده و می‌کوشد تا با کشف وجوه‌مشترک و تفاوت‌ها، با آگاهی از مؤلفه‌های بینافرهنگی، از سوءتفاهم‌های فرهنگیِ پیش‌رو جلوگیری‌کند. همچنین توانمندسازی معلمان و زبان‌آموزان برای پذیرش ابعاد مختلف بینافرهنگی، روحیۀ همکاری و هماهنگی را در هر کلاس و محیط آموزشی تقویت می‌کند. نویسندگان کتاب رویکرد بینافرهنگی در کلاس‌های آموزش زبان، با زبانی ساده، مفاهیم بنیادیِ مربوط به حوزۀ بینافرهنگی را مطرح می‌کنند، و با درنظرگرفتن رویکرد بینافرهنگی در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، فعالیت‌های آموزشی و طرح درس‌هایی کاربردی را به معلمان زبان ارائه می‌دهند. با ترجمۀ این کتاب خواهیم کوشید تا مخاطبان فارسی‌زبان علاقه‌مند به حوزۀ آموزش زبان-فرهنگ خارجی را با نظریه‌ها و مفاهیم کلیدی مرتبط با حوزۀ بینافرهنگی و همچنین با روش‌های کاربردی مؤثر جهت ادغام مفهوم بینافرهنگی در برنامۀ آموزشی، آشنا کنیم. این کتاب به‌طور ویژه بر اهمیت آگاهی و درک تفاوت‌های فرهنگی در تدریس تأکید می‌کند. چالش‌هایی را که معلمان در جهت بهبود عملکرد و پاسخگویی بهتر به نیازهای دانش‌آموزان با پیشینه‌های فرهنگی متنوع با آن مواجه می‌شوند را مطرح می‌کند و راهبردهای عملی با ذکر مثال‌های عینی برای رسیدگی به این چالش‌ها را ارائه می‌دهد. این کتاب در سه بخش کلی تدوین شده است. ابتدا مفاهیم اساسی در رابطه با بینافرهنگی را توضیح می‌دهد، جایی که ما تعاریفی را دربارۀ هویت بینافرهنگی می‌بینیم. سپس، به ترویج برخورد بینا‌فرهنگی می‌پردازد: جایی‌که ابزارهای غلبه بر موانع مواجهه با بینافرهنگی را معرفی می‌کند، و در پایان هر بخش، طرح‌ درس‌هایی را خواهیم یافت که زبا‌ن‌آموز را در شرایط مواجهه و برخورد بینافرهنگی قرار می‌دهند. این شیوه از چیدمانِ مطالب به معلمان اجازه می‌دهد تا با تکیه بر روش‌های تعاملی و ارائۀ موضوعات کاربردی، فعالیت‌ها و مثال‌های ساده، بستری را آماده کنند برای تعامل هرچه بیشتر زبان‌آموزان و به‌طور‌کلی، برای رویارویی زبان‌آموزان با دیگری و پذیرش تفاوت در فرهنگ مادر و جوامع دیگر.‌ این کتاب به‌عنوان منبع آموزشی می‌تواند الگویی مناسب برای آموزش زبان خارجی و به‌ویژه زبان فرانسه در مؤسسات، مدارس و دانشگاه‌های کشور باشد. معلمان زبان خارجی و به‌ویژه زبان فرانسه می‌توانند با انطباق شیوه‌های آموزشی خود با موضوع‌ها و روش‌های پیشنهادیِ این کتاب، بیشازپیش توانش بینافرهنگی زبان‌آموزان خود را در کشوری غیرفرانسه‌زبان تقویت کنند، و آنها را به پذیرش فرهنگ دیگری سوق دهند. با توجه به اینکه متن کتاب رویکرد بینافرهنگی در کلاس‌های آموزش زبان، تخصصی و به حوزۀ آموزش زبان مربوط می‌شود، مترجم شیوه‌ای معناگرا برای ترجمۀ این اثر انتخاب کرده است؛ به‌طوری که با سبک نویسنده هم‌سو، نسبت به ساختار و مفهوم پیام اصلی وفادار، و با فرهنگ و زبان مخاطب فارسی‌زبان سازگار باشد.

آیا به همان شیوۀ آموزش به بزرگسالان، به کودکان هم زبان آموزش داده می شود؟ اساساً چه تفاوت هایی میان شیوه های آموزش و یادگیری آنان وجود دارد؟ راز موفقیت در آموزش به کودکان چیست؟ به راستی اهمیت یادگیری زبان در جهان امروزی تا چه اندازه است؟ آیا باید در آموزش به کودکان آن ها را هم به گروه های سنی متفاوت تقسیم کرد؟ آیا شیوۀ آموزش به کودک چهار ساله با کودک هفت یا یازده ساله یکسان است؟ چه عواملی یادگیری را به امری مهم بدل ساخته است؟ از چه ابزار و وسایل آموزشی می توان استفاده کرد؟ و چگونه؟ هلن وانتیه، سالیان دراز در مدارس ابتدایی به آموزش کودکان پرداخته است. وی چندین کتاب منبع آموزش زبان را به رشتۀ تحریر درآورده است. میان آثار او، کتاب آموزش زبان خارجی به کودکان به شکلی دیگر خودنمایی می کند. دیگر آثار وی، منابعی برای زبان آموزان به ویژه کودکان هستند، ولی کتاب مذکور، ویژۀ آموزگاران زبان، برای آموزش به کودکان است. در این کتاب، او به مقوله ای مهم و برجسته پرداخته است. مقوله ای که در بسیاری از موارد دست کم گرفته می شود، و برای آن توجه و وقت کافی صرف نمی شود. آموزش به خودی خود مسئلۀ مهمی است، چه رسد به آن که آموزش زبان به کودکان باشد. او نکات بسیار مهم و کاربردی را در آموزش به کودکان گوش زد می کند. هدف وی آن است که متناسب با اهداف آموزشی و ویژگی ها و توانایی های کودک در هر مرحله، مشخص کند چه چیز برای او مناسب یا نامناسب است، و از او چه انتظاری می توان داشت. وانتیه، نخست به سازوکارهای آموزشی و انواع نظام های یادگیری و ویژگی های مخاطب خردسال پرداخته است. سپس، کوشیده است متناسب با ویژگی های کودکان، آموزگار را در آموزش یاری رساند. دراین میان، جنبه ها و زوایای کمتر آشکار آموزش را برجسته و کلیشه های این امر را نقد می کند. هدف او تنها آموزش درست و اصولی زبان نیست؛ در این مسیر، به نوعی آموزش مهارت های زندگی را دنبال می کند. بحث های فراوانی که پیرامون شبیه سازی موقعیت های گوناگون، مراحل رشد روانی و فیزیکی کودکان، نیازها و ویژگی های آنان و... می کند، شاهدی بر این مدعاست. با ترجمۀ این کتاب خواهیم کوشید تا مخاطبان فارسی زبانِ علاقه مند به حوزۀ آموزش به کودکان را با نظریه ها، رویکردها و خصوصاً روش های کاربردیِ مؤثر در فرآیند یاددهی-یادگیری آشنا کنیم. با توجه به این که متن کتاب آموزش زبان خار

در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، زبان آموزان نه تنها به دانش زبانی و مهارت های دستوری نیاز دارند، باید توانایی استفاده از زبان موردنظر را در موقعیت های اجتماعی و فرهنگیِ خاص نیز داشته باشند. در دنیای امروز که بیش از پیش شاهد رویارویی افراد از فرهنگ های مختلف هستیم، آموزش زبان خارجی مبتنی بر رویکرد بینافرهنگی از اهمیت خاصی برخوردار است. طبق این رویکرد، درهرگروهِ انسانی، فرهنگ هایی وجود دارد که در تعامل هستند. محتوای فرهنگی و بینا فرهنگی با هدف انتقال دانش دربارۀ حقایق جامعه، اطلاعات گردشگری یا مردم شناسی، آداب و رسوم و ذهنیت ها، سعی در به تصویر کشیدن زندگی روزمرۀ افراد دارد. استفاده از رویکرد بینا فرهنگی در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، از یک سو به معلمان کمک می کند تا شناخت عمیق‎ تری از زبان آموزان داشته باشند و در نتیجه بتوانند آن ها را بهتر درک کنند و در نهایت تعامل بهتری با آن ها در کلاس درس برقرار کنند؛ از سوی دیگر، به زبان آموزان در برقراری ارتباطاتِ بهتر و سازنده تر در مدرسه و نیز در جامعه، کمک می کند. زبان آموز با انجام فعالیت های بینافرهنگی و تعامل با دیگران، بیش از پیش به فرهنگ بومی خود نیز علاقه مند شده و می کوشد تا با کشف وجوه مشترک و تفاوت ها، با آگاهی از مؤلفه های بینافرهنگی، از سوءتفاهم های فرهنگیِ پیش رو جلوگیری کند. همچنین توانمندسازی معلمان و زبان آموزان برای پذیرش ابعاد مختلف بینافرهنگی، روحیۀ همکاری و هماهنگی را در هر کلاس و محیط آموزشی تقویت می کند. نویسندگان کتاب رویکرد بینافرهنگی در کلاس های آموزش زبان، با زبانی ساده، مفاهیم بنیادیِ مربوط به حوزۀ بینافرهنگی را مطرح می کنند، و با درنظرگرفتن رویکرد بینافرهنگی در فرآیند یاددهی-یادگیری زبان، فعالیت های آموزشی و طرح درس هایی کاربردی را به معلمان زبان ارائه می دهند. با ترجمۀ این کتاب خواهیم کوشید تا مخاطبان فارسی زبان علاقه مند به حوزۀ آموزش زبان-فرهنگ خارجی را با نظریه ها و مفاهیم کلیدی مرتبط با حوزۀ بینافرهنگی و همچنین با روش های کاربردی مؤثر جهت ادغام مفهوم بینافرهنگی در برنامۀ آموزشی، آشنا کنیم. این کتاب به طور ویژه بر اهمیت آگاهی و درک تفاوت های فرهنگی در تدریس تأکید می کند. چالش هایی را که معلمان در جهت بهبود عملکرد و پاسخگویی بهتر به نیازهای دانش آموزان با پیشینه های فرهنگی متنوع با آن مواجه می شو